Spis treści Pokaż
The Voice of Hind Rajab to namacalne świadectwo jednej z najbardziej przerażających i poruszających historii wojennych ostatnich lat ujętych na dużym ekranie. Film ukazujący walkę o życie dziecka w Strefie Gazy stał się symbolem bezradności cywilów wobec konfliktu zbrojnego toczącego na się na Bliskim Wschodzie.
Historia Hind Rajab – kluczowe fakty:
- Wraz z rodziną uciekała przed bombardowaniem. Samochód, w którym zmarła trafiło 355 izraelskich pocisków.
- Wśród ciał członków rodziny godzinami błagała o pomoc.
- Jej ciało znaleziono po 12 dniach. Miała zaledwie 6 lat.
- Nagrania z dyspozytorami pogotowia usłyszał cały świat.
Dramatyczna historia Hind Rajab
Tragiczna historia sześcioletniej Hind Rajab zaczyna się 29 stycznia 2024 roku, w dzielnicy Tel al-Hawa w mieście Gaza, pośród izraelskiej inwazji na Strefę Gazy. Tego dnia, wraz z ciotką, wujem i kuzynami, w tym 15-letnią Layan, próbowała uciec przed bombardowaniami w czarnym Kia Picanto. Wtedy jeszcze nic nie wskazywało, że ten niewielki cywilny samochód stanie się dla rodziny śmiertelną pułapką.
Świadkowie i dochodzenia, w tym te Forensic Architecture, Al Jazeery oraz Washington Post, wskazują, że pojazd został ostrzelany przez izraelskie siły. Kule przeszyły karoserię, zabijając wszystkich poza Hind. Dziewczynka, otoczona ciałami bliskich, w panice chwyciła telefon kuzynki, która chwilę wcześniej dzwoniła po pomoc – połączenie przerwano salwą strzałów, które zabiły nastoletnią Layan.
Głos Hind, drżący, dziecięcy, pełen strachu, ale i nadziei, rozbrzmiał w słuchawce Palestinian Red Crescent Society (PRCS) w Ramallah, miejscowości oddalonej o 52 mile. „Przyjdźcie po mnie, boję się” – błagała, opisując ciemność, krew, zimne ciała bliskich i zbliżające się czołgi. Dyspozytorka Rana Faqih uspokajała: „Nie płacz, kochanie, jesteśmy w drodze”. W tle huk wystrzałów izraelskich czołgów i świszczących kul.
I choć najbliższy dostępny ambulans oddalony był raptem o osiem minut jazdy od miejsca, w którym Hind czekała na pomoc, izraelska armia musiała wyrazić zgodę na przejazd ratowników. A ponieważ PRSC nie mógł sam wnieść o zgodę, negocjacje odbywały się poprzez Czerwony Krzyż i innych pośredników.
Po kilku godzinach dramatycznych starań pracowników medycznych o utworzenie korytarza, na miejsce rusza dwóch ratowników, Yusuf Zeino i Ahmed Al-Madhoon. Ich ciała znaleziono 12 dni później w pobliżu samochodu, którym ukrywała się sześcioletnia Hind – zabita przez izraelskie wojsko. Samochód przeszyło ponad 350 pocisków. Ambulans został spalony.
The Voice od Hind Rajab – kulisy produkcji
Te autentyczne 70-minutowe nagrania walczącej przez kilka godzin o życie 6-letniej Hind Rajab obiegły świat, wstrząsając mediami społecznościowymi. Jej historię opisywały także największe media. To właśnie ten głos, ten krzyk z ciemności, ta bezradność pracowników medycznych zainspirował Kaouther Ben Hanię do stworzenia filmu, który pokaże okrutną historię sześcioletniej Hind i jej rodziny.
Johny poszedł na wojnę – antywojenny manifest wciąż przerażająco aktualny
Musiałam coś zrobić” – mówiła Ben Hania w Deadline. Skontaktowała się z Palestinian Red Crescent Society, uzyskując dostęp do pełnych, 70-minutowych nagrań rozmów z Hind oraz świadectw ratowników i matki dziewczynki, Wafy Rajab. Początkowa niechęć Wafy ustąpiła, gdy zobaczyła szansę na upamiętnienie zamordowanej córki.
Ben Hania obrała formę hybrydy, łącząc dokument z dramatem, unikając jednocześnie odtwarzania makabrycznych scen rozegranych w samochodzie – nagrania z dyspozytorami mówią bowiem same za siebie.
Cała akcja rozgrywa się w centrum operacyjnym Palestyńskiego Czerwonego Półksiężyca w Gazie, gdzie dyspozytorzy i ratownicy starają się utrzymać kontakt z Hind Rajab i zorganizować jej ewakuację, balansując między procedurami, ograniczeniami wojennymi i emocjonalnym ciężarem sytuacji.
Konflikty na dużym ekranie. Oto „najlepsze” filmy wojenne na faktach
Film zrealizowano w Tunezji, z finansowaniem od Film4, MBC i Plan B Brada Pitta. Producenci – Nadim Cheikhrouha, Odessa Rae, James Wilson oraz producenci wykonawczy, w tym Joaquin Phoenix, Rooney Mara, Alfonso Cuarón i Jonathan Glazer, którzy – poruszeni wczesnym materiałem – dołączyli w późniejszym etapie produkcji. Pitt, według Hollywood Reporter, widział w projekcie sposób na „przywrócenie człowieczeństwa Palestyńczykom w mediach”.
Zdjęcia do filmu powierzono Juanowi Sarmiento G., operatorowi o dużym doświadczeniu w pracy z intymną, klaustrofobiczną przestrzenią. Kamera pozostaje blisko bohaterów, często zbliża się do ich twarzy, rejestrując każdy tik nerwowy, każdą łzę i każde załamanie głosu.
Montaż, nadzorowany przez Qutaibę Barhamjiego i Maxime’a Mathisa, miał na celu utrzymanie tempa rozmowy i napięcia, które narasta z każdą minutą – dokładnie tak, jak narastało w prawdziwej rozmowie między Hind a dyspozytorami.
Muzyka Amine’a Bouhafy została wykorzystana oszczędnie, niemal ascetycznie – w kluczowych momentach ustępuje miejsca ciszy, która ma większą moc niż najbardziej dramatyczne dźwięki.
Obsada filmu The Voice of Hind Rajab
Obsada, w całości palestyńska, wnosi do produkcji niezwykłą autentyczność, której oczekiwała reżyserka. Saja Kilani jako Rana Faqih, dyspozytorka, która łagodnie rozmawia z Hind, oddaje emocjonalną walkę – łzy powstrzymywane siłą woli. Motaz Malhees gra Omara Alqama, młodego wolontariusza, który pierwszy słyszy głos Hind; aktor przyznał, że podczas kręcenia miał ataki paniki, słysząc autentyczne nagrania po raz pierwszy. Clara Khoury wciela się w Nisreen Jeries Qawas, psycholożkę wspierającą zespół, a Amer Hlehel jako Mahdi Aljamal, koordynator negocjujący z izraelskim wojskiem, ukazuje frustrację biurokracji.
Kaouther Ben Hania zdecydowała się na ograniczenie kontaktu aktorów z autentycznym nagraniem przed rozpoczęciem zdjęć, aby ich reakcje były naturalne i spontaniczne. Przygotowanie do ról obejmowało konsultacje z prawdziwymi ratownikami PRCS oraz warsztaty, które pozwalały aktorom wczuć się w dramatyczne realia pracy w centrum operacyjnym podczas ostrzału i chaosu wojennego.
Głos Hind Rajab – premiera i nagrody
Premiera światowa The Voice of Hind Rajab miała miejsce 3 września 2025 na 82. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji, w sekcji konkursowej. Film otrzymał rekordową, 23-minutową i 50-sekundową owację na stojąco – dłuższą niż jakakolwiek w historii festiwalu oraz zdobył Srebrnego Lwa – Grand Prix Jury, co stanowi jedno z najwyższych wyróżnień festiwalu.
Prócz Srebrnego Lwa, The Voice of Hind Rajab otrzymał także:
- Nagrodę ARCA CinemaGiovani za najlepszy film w konkursie,
- Nagrodę UNESCO – Enrico Fulchignoni Award,
- Nagrodę Croce Rossa Italiana,
- Nagrodę Edipo Re Award,
- Nagrodę Leoncino d’Oro,
- Nagrodę Sorriso Diverso Venezia za najlepszy film zagraniczny,
- Nagrodę UNIMED.
Cztery dni po premierze w Wenecji produkcję pokazano na Toronto International Film Festival (7 września 2025, sekcja Special Presentations), San Sebastián, Busan i London Film Festivals.
The Voice of Hind Rajab został wybrany na film otwierający inauguracyjną edycję Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Dosze (Doha Film Festival), który odbędzie się w dniach 20–28 listopada 2025 roku. Decyzja ta ma szczególne znaczenie polityczne i kulturowe, biorąc pod uwagę tematykę filmu oraz kontekst wydarzeń w Gazie.
The Voice of Hind Rajab jest brany pod uwagę jako jeden z głównych kandydatów do Oscara za najlepszy film międzynarodowy. Jak podaje Hollywood Reporter, to trzeci obraz Ben Hanii w oscarowym wyścigu.
Ben Hania, przyjmując nagrodę w Wenecji, powiedziała: „To historia nie tylko Hind, ale całego narodu poddanego ludobójstwu”, które dokonywane jest przez wojska izraelskie na Palestyńczykach. The Voice of Hind Rajab nie jest jeszcze dostępny na żadnej platformie VOD.
